3 listopada 1944 roku

3 listopada 1944 r. 1 Dywizja Pancerna rozpoczęła ciężkie walki o przyczółek Moerdijk, który zdobyto ostatecznie rankiem 9 listopada. Jak wspominał generał Franciszek Skibiński, „Sam Moerdijk był broniony przez półkolisty żelbetonowy wał przeciwpancerny i szereg stałych umocnień. Major Wasilweski (dowódca 10 Pułku Strzelców Konnych) postanowił rozbić ten mur pociskami przeciwpancernymi. Wykonali to z ogromnym męstwem i uporem. Czołgi po kolei podjeżdżały na stanowisko odległe kilkadziesiąt metrów od wału i w ciągu czterech i pół godziny kuły w ten sam punkt pociskami przeciwpancernymi. W murze powstała dziura…”. Zdobycie Moerdijk stanowiło dla Dywizji tymczasowe zakończenie kampanii przed nadchodzącą zimą. Przeszła ona do działań obronnych i rozpoznawczych.